W 2019 roku ryzyko braku zgodności z przepisami AML/CFT kosztowało instytucje finansowe ponad 8 mld USD, to prawie dwa razy tyle, co w 2018.

W pierwszych czterech miesiącach 2019 roku regulatorzy nałożyli kary wysokości 7,7 mld USD. Pomijając specyficzny rok 2014, kary rosną rok do roku, na całym świecie.

Wykaz wysokości i ilości kar z okresu 2002 do kwietnia z 2019, z wyróżnieniem dodatkowych, osobnych kolumn dla roku 2018 oraz pierwszych czterech miesięcy 2019.

Departament Skarbu Stanów Zjednoczonych oraz Urząd ds. Postępowania Finansowego (Financial Conduct Authority – FCA) w Wielkiej Brytanii były najbardziej aktywnymi regulatorami w 2019. Pierwszy nałożył 26 kar w wysokości 1,29 mld USD³, a drugi 21 kar w wysokości 392,3 mln GBP⁴. Nie jest to zaskakujący wynik biorąc pod uwagę, że oba kraje mają długą historię walki z ML/TF i są niekwestionowanymi liderami w tej dziedzinie. Jednak to we Francji przyznano najwyższą karę w 2019 – 5,1 mld USD dla szwajcarskiego banku oskarżonego o przestępstwa podatkowe popełnione w latach 2004-2012. Ich łączna wartość oceniana jest na 10 mld EUR⁵.

Banki pozostają najczęściej karanymi instytucjami, warto natomiast zwrócić uwagę, że regulatorzy poszerzają zakres swojego zainteresowania o inne gałęzie biznesu. Pod ich lupę trafiły m.in. kryptowaluty, hazard, a nawet usługi prawne⁶. W 2019 na branżę hazardową nałożono pięć kar, każda o wartości ponad 1 mln USD⁷. Cztery z nich to zasługa FCA w Wielkiej Brytanii. Powyższe dane pokazują, że walka z praniem pieniędzy staje się coraz bardziej zaciekła – ilość i wysokość kar rośnie z roku na rok, przepisów jest coraz więcej, a ich zakres jest coraz szerszy (m.in. Dyrektywy AML). Wszystko to oznacza, że przed instytucjami obowiązanymi pozostaje jeszcze wiele wyzwań w obszarze przeciwdziałania praniu pieniędzy.